W tym wypadku pracodawca ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu wynagrodzenie pracownika wraz z premią. Podsumowując nie ma przeszkód, by wynagrodzenie pracownika, który na wypowiedzeniu nie świadczy pracy, mogło stanowić koszt podatkowy. Wydatek taki jest bowiem związany z prowadzeniem działalności i służy zachowaniu
Urlop bezpłatny jest przerwą w świadczeniu pracy, bez prawa do wynagrodzenia. Instytucja urlopu bezpłatnego może dotyczyć pracowników w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy ale także większej grupy osób na podstawie przepisów szczególnych, pozakodeksowych. W czasie urlopu bezpłatnego stosunek pracy trwa nadal, jednak ulega pewnego rodzaju zawieszeniu. Na mocy przepisów Kodeksu pracy, pracownikowi przysługuje urlop bezpłatny w następujących przypadkach: – na wniosek pracownika, – udzielany przez pracodawcę w celu wykonywania pracy u innego pracodawcy, – pracownika młodocianego, któremu udzielany jest urlop bezpłatny w czasie ferii szkolnych. Urlop bezpłatny udzielany na mocy przepisów szczególnych udzielany jest w przypadku: – osób wykonujących działalność związkową, – pełnienia funkcji radnego, – pełnienia funkcji posła lub senatora, – trwania dziennych studiów doktoranckich, – pełnienia służby konsularno-dyplomatycznej, – policjanta. Uwaga! Na mocy art. 103 (6) Kodeksu pracy, pracownikowi zdobywającemu lub uzupełniającemu wiedzę i umiejętności w związku z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych również przysługuje urlop bezpłatny w wymiarze ustalonym w porozumieniu zawieranym między pracodawcą i pracownikiem. Pracodawca może ale nie musi udzielić pracownikowi urlopu bezpłatnego. Urlop bezpłatny jest udzielany pracownikowi na jego pisemny wniosek. Uwaga! Udzielenie pracownikowi urlopu bezpłatnego z inicjatywy pracodawcy jest bezskuteczne. WNIOSEK O URLOP BEZPŁATNY Wniosek o urlop bezpłatny powinien zawierać czas trwania urlopu bezpłatnego, poprzez wskazanie okresu w jakim pracownik chciałby z tego urlopu skorzystać. Pracownik nie ma obowiązku uzasadniania wniosku i podawania przyczyny ubiegania się o tej urlop. Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie aby taki wniosek uzasadnić, co może pomóc pracodawcy w przychylnym rozpatrzeniu wniosku. Pracodawca, który nie wyrazi zgody na udzielenie urlopu bezpłatnego nie musi swojej decyzji uzasadniać, pracownik nie może tej decyzji zaskarżyć. Odmowna decyzja pracodawcy nie może jednak dyskryminować pracownika. Niektóre rodzaje urlopów bezpłatnych udzielanych na mocy przepisów pozakodeksowych przewidują obowiązek udzielenia pracownikowi urlopu bezpłatnego, wówczas pracownik może mieć roszczenie w stosunku do pracodawcy o jego udzielenie. STAŻ PRACY Okresu urlopu bezpłatnego co do zasady nie wlicza się do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze, zatem nie jest uwzględniany przy obliczaniu stażu pracy pracownika. Przebywanie na urlopie bezpłatnym nie jest również okresem ubezpieczeniowym, w związku z czym stanowi przerwę w opłacaniu składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne. Uwaga! Przepisy wewnątrzzakładowe mogą przewidywać rozwiązania korzystniejsze dla pracownika i np. uwzględniać okres urlopu bezpłatnego do ogólnego stażu pracy. Należy pamiętać, że w przypadku udzielenia pracownikowi urlopu bezpłatnego w celu wykonywania pracy u innego pracodawcy przez okres ustalony w zawartym w tym celu porozumieniu między pracodawcami, okres tego urlopu bezpłatnego jest wliczany do stażu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze u dotychczasowego pracodawcy. Mamy tu więc do czynienia z odwrotną regułą niż w przypadku urlopu bezpłatnego udzielanego na wniosek pracownika. Ponadto pracodawca jest obowiązany na wniosek młodocianego, ucznia szkoły dla pracujących, udzielić mu w okresie ferii szkolnych urlopu bezpłatnego w wymiarze nieprzekraczającym łącznie z urlopem wypoczynkowym 2 miesięcy. Okres tego urlopu bezpłatnego również wlicza się do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. ODWOŁANIE Z URLOPU BEZPŁATNEGO Pracodawca może odwołać pracownika z urlopu bezpłatnego pod warunkiem, że: – urlop bezpłatny został udzielony na okres dłuższy niż 3 miesiące, – przy udzielaniu urlopu strony przewidziały możliwość odwołania pracownika z tego urlopu, – odwołanie urlopu odbywa się z ważnych przyczyn. Uwaga! Jeśli urlop bezpłatny został udzielony pracownikowi na okres 3 miesięcy lub krótszy, to niedopuszczalne jest odwołanie pracownika z urlopu. POWRÓT PRACOWNIKA DO PRACY PO URLOPIE BEZPŁATNYM Po zakończeniu urlopu bezpłatnego, pracownik ma obowiązek niezwłocznie zgłosić się do pracy. Niestawienie się do pracy i nieusprawiedliwienie swojej nieobecności może zostać potraktowane przez pracodawcę jako naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych i skutkować tzw. zwolnieniem dyscyplinarnym. Po stawieniu się pracownika do pracy, pracodawca powinien zatrudnić pracownika na stanowisku zajmowanym przez urlopem chyba, że nie jest to możliwe to pracodawca może na okres maksymalnie 3 miesięcy powierzyć wykonywanie pracownikowi innej pracy, jednak praca ta musi odpowiadać kwalifikacjom pracownika i zmiana stanowiska nie może powodować obniżenia dotychczasowego wynagrodzenia. WPŁYW URLOPU BEZPŁATNEGO NA WYMIAR URLOPU WYPOCZYNKOWEGO Korzystanie z urlopu bezpłatnego powoduje konieczność ustalenia wymiaru urlopu wypoczynkowego w wymiarze proporcjonalnym. Zgodnie z przepisami Kodeksu pracy, nieobecność w pracy trwająca co najmniej miesiąc a spowodowana korzystaniem z urlopu bezpłatnego powoduje proporcjonalne obniżenie przysługującego pracownikowi urlopu wypoczynkowego. Przepisy Kodeksu pracy przewidują dwie metody proporcjonalnego obliczania urlopu wypoczynkowego. Metoda 1 Pracownik powraca do pracy w ciągu roku kalendarzowego ale nie zdążył nabyć jeszcze prawa do kolejnego urlopu wypoczynkowego ponieważ okres urlopu bezpłatnego trwał od początku roku kalendarzowego. W takim przypadku pracownik ma prawo do urlopu wypoczynkowego obliczonego w wymiarze proporcjonalnym za czas pozostawania w zatrudnienia w roku powrotu do pracy. Przykład: Pracownik jest uprawniony do urlopu wypoczynkowego w wymiarze 20 dni w skali roku kalendarzowego. Powraca do pracy od dnia po trwającym 3 miesiące okresie urlopu bezpłatnego. Wymiar jego urlopu wypoczynkowego będzie naliczony proporcjonalnie do okresu zatrudnienia w roku powrotu do pracy, a ponieważ pracownik jest zatrudniony na czas nieokreślony to za okres od do przysługuje mu 15 dni urlopu wypoczynkowego zgodnie z wyliczeniem: (20 dni urlopu : 12 miesięcy)x 9 miesięcy (od kwietnia do grudnia)= 15 dni Metoda 2 Pracownik powraca do pracy po trwającej co najmniej jeden miesiąc przerwie w danym roku kalendarzowym, za który nabył już prawo do urlopu wypoczynkowego, ponieważ w dniu 01 stycznia danego roku świadczył pracę. W takim przypadku urlop wypoczynkowy ulega obniżeniu o 1/12 za każdy miesiąc nieobecności w pracy, pod warunkiem, że pracownik nie wykorzystał już całego przysługującego mu urlopu wypoczynkowego przed rozpoczęciem okresu nie wykonywania pracy. Przykład: Pracownik nabył prawo do wyższego wymiaru urlopu wypoczynkowego czyli 26 dni w skali roku. Przebywał na urlopie bezpłatnym od do Przed rozpoczęciem urlopu bezpłatnego nie korzystał z urlopu wypoczynkowego. Wymiar jego urlopu ulegnie proporcjonalnemu obniżeniu o okres niewykonywania pracy. Pracownikowi przysługuje 21 dni urlopu wypoczynkowego zgodnie z wyliczeniem: (26 dni urlopu : 12 miesięcy) x 2 miesiące urlopu bezpłatnego = 5 dni, 26 dni – 5 dni = 21 dni urlopu wypoczynkowego. W JAKI SPOSÓB ROZUMIEĆ POJĘCIE MIESIĄCA Jak stanowi par. 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop, jeżeli okresy nieobecności w pracy wymienione w art. 155(2) § 1 Kodeksu pracy obejmują części miesięcy kalendarzowych, przy proporcjonalnym obniżeniu wymiaru urlopu wypoczynkowego, zgodnie z art. 155(2) § 2 Kodeksu pracy, za miesiąc uważa się łącznie 30 dni. Ponadto jeśli pracownik przebywa na urlopie bezpłatnym przez 30 dni w miesiącu liczącym 31 dni to w takim przypadku nie ma zastosowania zasada określona w § 2 wymienionego rozporządzenia. Wynika to z faktu, że urlop bezpłatny przypada w jednym miesiącu, a nie w kilku, a ponadto upływ miesiąca w takiej sytuacji należy ustalać według potocznego sposobu liczenia, czyli od 1 do 31 danego miesiąca. Każdy pełny miesiąc niewykonywania pracy spowodowany urlopem bezpłatnym pomniejsza urlop wypoczynkowy o 1/12 wymiaru urlopu wypoczynkowego, a jeśli są to pełne miesiące kalendarzowe oraz ich części – każdy miesiąc daje 1/12 oraz każde 30 dni będące sumą ich części daje także 1/12. Jeśli są to tylko części miesięcy kalendarzowych, to wtedy sumuje się je i każde 30 dni daje 1/12. W podobny sposób wypowiedziała się Państwowa Inspekcja Pracy, która w odpowiedzi na zapytanie Wydawnictwa skomentowała rozumienie przepisu 155(2) Kodeksu pracy: „…omawiany przepis pozwala na sumowanie wymienionych nieobecności w pracy obejmujących część miesiąca kalendarzowego, przy czym za miesiąc niewykonywania pracy uważamy łącznie 30 dni. Jeśli więc zatrudniony był np. na dwóch kolejnych urlopach bezpłatnych trwających 35 dni, wymiar urlopu wypoczynkowego obniżamy proporcjonalnie jedynie o 1/12, tak jak z powodu 30-dniowej absencji. Nieobecność 5-dniowa nie powoduje natomiast takiego skutku. W takich sytuacjach nie stosujemy bowiem reguły z art. 155(2a) że niepełny miesiąc kalendarzowy zaokrąglamy w górę do pełnego miesiąca. Dopiero więc następnych 25 dni nieobecności w pracy np. z powodu urlopu bezpłatnego pozwala na obniżenie wymiaru urlopu wypoczynkowego o 2/12. Łączna liczba dni absencji w pracy wyniesie bowiem 60 dni, a więc dwa miesiące w rozumieniu § 2 rozporządzenia…” Uwaga! Jeśli pracownik nie powraca do pracy w tym samym roku kalendarzowym, w którym rozpoczął korzystanie z urlopu bezpłatnego, przysługuje mu za ten rok urlop wypoczynkowy w pełnym wymiarze. Tylko w sytuacji, gdyby pracownik nie wykonywał pracy od dnia 1 stycznia przez cały rok kalendarzowy z powodu urlopu bezpłatnego, nie nabyłby prawa do urlopu wypoczynkowego za dany rok kalendarzowy. Podstawa prawna: – ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny ( z dnia – ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy ( z dnia – rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop ( z dnia TO CIĘ NA PEWNO ZAINTERESUJE: Przygotowałam dla Ciebie wzór porozumienia o wykorzystaniu urlopu wypoczynkowego w trakcie kolejnego zatrudnienia , którego podpisanie przez strony zwalnia pracodawcę z obowiązku wypłaty pracownikowi ekwiwalentu pieniężnego w przypadku rozwiązania lub wygaśnięcia umowy o pracę. POROZUMIENIE O WYKORZYSTANIU URLOPU WYPOCZYNKOWEGO W TRAKCIE KONTYNUOWANEGO ZATRUDNIENIA Chcesz dowiedzieć się czegoś więcej na temat ekwiwalentu pieniężnego? W związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy, pracownikowi, który z różnych powodów nie wykorzystał całego przysługującego mu urlopu wypoczynkowego, przysługuje rekompensata w postaci wypłaty ekwiwalentu pieniężnego. Zapraszam na film! EKWIWALENT PIENIĘŻNY Czy wiesz w jaki sposób prawidłowo prowadzić akta osobowe pracowników? Jeśli chcesz mieć pewność, że akta osobowe są prowadzone zgodnie z przepisami – zachęcam do zapoznania z moim artykułem! PRAWIDŁOWE PROWADZENIE AKT OSOBOWYCH
W trakcie trwania urlopu bezpłatnego stosunek pracy ulega zawieszeniu. Urlop bezpłatny udzielany jest jedynie na pisemny wniosek pracownika. Czy pracodawca ma obowiązek udzielenia urlopu?Wniosek pracownika o udzielenie urlopu bezpłatnego winien zostać złożony na piśmie, nie ma natomiast wymogu podawania w nim przyczyny udzielenia urlopu. Uwzględnienie takiego wniosku pracownika jest zależne od swobodnego uznania pracodawcy. Pracodawca może się zarówno zgodzić bez zastrzeżeń, udzielić urlopu w innym terminie lub w innym wymiarze lub odmówić prośbie pracownika. Nie ma obowiązku nadawania odmowie formy pisemnej; pracodawca nie ma również obowiązku uzasadniania swej ewentualnej odmowy. Pracownik nie ma żadnych instrumentów, za pomocą których mógłby walczyć z odmowną decyzją również: Czy mogę pracować na urlopie bezpłatnym?Kiedy pracodawca ma obowiązek udzielenia Ci urlopu?Pracodawca ma jednak obowiązek udzielenia urlopu bezpłatnego wówczas, gdy jest to urlop wychowawczy, udzielany młodocianemu uczęszczającemu do szkoły dla pracujących - na okres ferii szkolnych w wymiarze nieprzekraczającym łącznie z urlopem wypoczynkowym 2 miesięcy, przysługujący pracownikowi powołanemu do pełnienia funkcji pozazakładowych w organizacji związkowej, udzielany posłowi na Sejm i senatorowi RP na czas sprawowania funkcji, udzielany w związku z odbyciem ćwiczeń wojskowych, udzielany pracownikowi skierowanemu do pracy za granicę w celu realizacji budownictwa eksportowego oraz udzielany twórcy projektu wynalazczego. Urlop bezpłatny = brak uprawnień pracowniczych W trakcie trwania takiego urlopu stosunek pracy ulega zawieszeniu, pracownikowi nie przysługują w tym czasie żadne uprawnienia pracownicze. Okresów urlopu nie wlicza się do stażu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze, takie jak długość okresu wypowiedzenia, nagroda jubileuszowa, wysokość odprawy pieniężnej. Urlop bezpłatny udzielony na okres krótszy aniżeli jeden miesiąc nie wpływa na wymiar urlopu wypoczynkowego w danym roku kalendarzowym. W okresie urlopu pracodawca nie opłaca składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne - ubezpieczenie jest zawieszone. Prawo do świadczeń zdrowotnych z ubezpieczenia ustaje po upływie 30 dni od rozpoczęcia urlopu. Po tym czasie można korzystać z ubezpieczenia jedynie jako członek rodziny, łącznie z małżonkiem. Zobacz również: Czym jest szczególny urlop bezpłatny?Urlop bezpłatny tylko na wniosek pracownikaUrlop bezpłatny o jakim mowa w art. 174 § 1 kodeksu pracy może być udzielony jedynie na wniosek pracownika, co oznacza, że pracodawca nie może zmusić pracownika do udania się na urlop bezpłatny. Udzielenie pracownikowi urlopu bezpłatnego niezgodnie z przepisem art. 174 § 1 Kodeksu pracy, z inicjatywy pracodawcy i bez pisemnego wniosku pracownika o udzielenie mu takiego urlopu jest w świetle prawa bezskuteczne. Pracownikowi, który w okresie tak udzielonego urlopu bezpłatnego był niezdolny do pracy wskutek choroby, przysługuje zasiłek chorobowy (tak Sąd Apelacyjny w Łodzi w wyroku z dnia 15 października 1996 roku, III AUa 34/96). Czas trwania urlopuKodeks pracy nie wprowadza żadnych ograniczeń co do okresu trwania urlopu. Jeżeli ma on być dłuższy niż 3 miesiące, dopuszczalne jest, aby strony przewidziały możliwość wcześniejszego odwołania pracownika z tego urlopu. Ustalenia w tym przedmiocie mogą przybrać formę zarówno pisemną, jak i ustna, choć dla celów dowodowych niewątpliwie lepiej jest zachować formę pisemną. Zauważyć należy, że sam wniosek o udzielenie urlopu bezpłatnego winien przybrać formę u innego pracodawcyNie ma przeszkód, aby w trakcie urlopu bezpłatnego pracownik podjął zatrudnienie u innego pracodawcy. Urlop bezpłatny jest okresem usprawiedliwionej nieobecności w pracy, w czasie której pracownikowi nie można wypowiedzieć umowy o pracę, chyba, że przyczyną wypowiedzenia będzie ogłoszenie upadłości lub likwidacja pracodawcy lub zaistnienie przesłanek pozwalających na rozwiązanie umowy o pracę z winy pracownika. Po upływie okresu urlopu pracownik ma obowiązek zgłosić się do pracy, a pracodawca ma obowiązek zatrudnienia go. Zobacz również serwis: Urlopy pracownicze
Pracodawca zatrudniając pracownika i naliczając wynagrodzenie, jest zobligowany uwzględnić w nim, w formie zryczałtowanej, koszty uzyskania przychodu zgodnie z ustawą o podatku od osób fizycznych z dn. 26 lipca 1991 r. zwaną dalej „ustawą o PIT”. Koszty uzyskania przychodu są nieodzownym elementem, który jest niezbędny do prawidłowego ustalenia wysokości należnego podatku, a co za tym idzie kwoty netto wynagrodzenia. Wysokość tych kosztów jest uzależniona od kilku czynników takich jak np. miejsce zamieszkania lub forma zatrudnienia. Podatki 2020 Aktualne informacje dot. kosztów pracowniczych PIT 2020 Wysokość kosztów Koszty uzyskania przychodu pozostają niezmienne od 2008 roku. Poprzednio wynosiły 108,50 zł oraz 135,63 zł, ten niewielki wzrost kosztów nie jest adekwatny do kosztów jakie pracownik ponosi faktycznie co miesiąc związanych z dojazdem i eksploatacją prywatnego samochodu, chociaż prawo przewiduje wykazanie w deklaracji PIT kwoty faktycznie poniesionej to ogranicza się ona do zbiorowych środków komunikacji np. imienne bilety miesięczne. Wspomniana już wcześniej ustawa o PIT przewiduje dwie kwoty pracowniczych kosztów uzyskania przychodu naliczanych przy wynagrodzeniu. Pierwsza z nich to zł, jest to stawka tzw. podstawowa, stosowana w przypadku stosunku pracy gdy pracownik zamieszkuje w miejscowości tej samej, w której znajduję się zakład pracy i bez znaczenia jest czy pracownik jest tam na stałe zameldowany czy tylko czasowo tam zamieszkuje. Druga stawka kosztów uzyskania przychodów to 139,06 zł, jest to kwota tzw. podwyższonych kosztów, którą stosuje się w ściśle określonym przypadku. Pracownik musi zamieszkiwać w miejscowości innej niż w tej, w której znajduje się zakład pracy oraz nie otrzymywać dodatku za rozłąkę. Pracodawcy muszą pamiętać jednak o tym, że sami z siebie nie mogą naliczać podwyższonych kosztów uzyskania przychodu nawet wtedy, gdy dysponują wiedzą, że takie przesłanki zachodzą. Niezbędnym w tej kwestii jest oświadczenie pracownika, o zamieszkiwaniu w miejscowość innej niż zakład pracy (można się posłużyć gotowym drukiem lub napisać takie oświadczenie odręcznie). Złożenie takiego dokumentu leży w interesie pracownika i żaden przepis prawny nie zobowiązuje pracodawcy do przypomnienia o tym uprawnieniu pracownikowi. Pracownik otrzymuje stałe wynagrodzenie w wysokości 3500 zł, zamieszkuje w tej samej miejscowości, w której znajduje się zakład pracy. Pracodawca dysponuje drukiem PIT-2 złożonym przez pracownika, który uprawnia go do odliczania kwoty wolnej od podatku tj. 46,33zł. Płaca zasadnicza 3500zł, Składki na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, społeczne) razem 479,85zł, Podstawa naliczenia podatku dochodowego 3500 zł - 479,85 zł - 111,25 zł = 2908,90 zł » 2909 zł (należy pamiętać, aby zaokrąglić podstawę do pełnych złotych) Potrącona zaliczka na podatek dochodowy 2909 * 18% - 46,33 = 477,29 zł Pracownik otrzymuje stałe wynagrodzenie w wysokości 3500 zł, zamieszkuje w miejscowości innej niż zakład pracy, i w związku z tym złożył stosowne oświadczenie, oraz PIT-2. Płaca zasadnicza 3500 zł, Składki na ubezpieczenie społeczne 479,85 zł, Podstawa naliczenia podatku dochodowego 3500 – 479,85 – 139,06 = 2881,08 » 2881 zł, Potrącona składka na podatek dochodowy 2881 * 18% - 46,33 = 472,25 zł NOWOŚĆ na Prenumerata elektroniczna Dziennika Gazety Prawnej KUP TERAZ! Polecamy: INFORLEX Księgowość i Kadry Pracownik otrzymuje stałe wynagrodzenie w kwocie 3500 zł, zamieszkuje w tej samej miejscowości co zakład pracy ale pracodawca błędnie pominął koszty uzyskania przychodu, pracownik złożył PIT-2 uprawniający go do pomniejszania podatku o kwotę wolną od podatku. W przypadku oświadczenia o stosowaniu podwyższonych kosztów uzyskania przychodów, pracodawcy muszą pamiętać, że taki dokument musi mieć postać papierową. Taka forma jest niezbędna do dołączenia do akt osobowych pracownika, w celu wykazania się podstawą ich naliczenia przed organami kontrolującymi. Stosowanie kosztów Koszty uzyskania przychodów należy uwzględnić zawsze gdy: pracownik otrzymał jakikolwiek przychód ze stosunku pracy, bez znaczenia jest jej wysokość i ilość przepracowanych dni, są wypłacane ze środków pracodawcy, i tutaj ważna jest informacja; wynagrodzenie chorobowe też jest wypłacane przez pracodawcę, gdy zatrudnia on więcej niż 20 osób, a więc należy również przy takim tytule wynagrodzenia uwzględnić koszty, gdy wypłata wynagrodzenia następuje już po ustaniu stosunku pracy, np. wypłacamy wynagrodzenie 10 następnego miesiąca a stosunek pracy ustał w ostatnim dniu miesiąca. Również gdy wypłacamy zaległy ekwiwalent za urlop lub tzw. „trzynastkę”, nawet parę miesięcy po ustaniu stosunku pracy należy uwzględnić „kup”. Przy wyliczaniu podatku po ustaniu stosunku pracy należy uwzględnić same „kup” z pominięciem uwzględnienia kwoty wolnej od podatku odliczanej na podstawie oświadczenia PIT-2, bowiem pracodawca nie dysponuje odpowiednią wiedzą czy były pracownik nie otrzymuje dochodu z innych źródeł. Kiedy nie stosować kosztów uzyskania przychodu Pracodawca nie może zastosować kosztów uzyskania przychodu wtedy, gdy: pracownik cały miesiąc przebywa na urlopie bezpłatnym, pracownik przebywa cały miesiąc na zwolnieniu lekarskim i otrzymuje z tego tytułu zasiłek chorobowy (wypłacany przez ZUS), pracownik przebywa cały miesiąc na zasiłku macierzyńskim, pracownik wykonuje dla pracodawcy odrębną pracę, za którą poza wynagrodzeniem otrzyma zapłatę. Wtedy koszty wlicza się w wynagrodzenie zasadnicze, a pomija w dodatkowym, w celu uniknięcia naliczenia dwukrotnie kosztów w tym samym miesiącu. Koszty uzyskania przychodu a umowa zlecenie Umowa zlecenie należy do innej formy zawarcia stosunku pracy niż umowa o pracę, dlatego też naliczanie kosztów uzyskania przychodu znacznie różni się od formy zryczałtowanej stosowanej przy umowie o pracę. Pracownicy posiadający umowę zlecenie stosują koszty uzyskania przychodu w wartości procentowej, tj. 20% podstawy naliczenia podatku dochodowego. Kwota brutto wynagrodzenia 2200 zł Składki na ubezpieczenia społeczne 301,62 zł Podstawa naliczenia podatku dochodowego 2200 - 301,62 = 1898,38 Koszty uzyskania przychodu 1898,38 * 20% = 379,68 zł Należy pamiętać, że złe naliczenie kosztów lub ich pominięcie spowoduje błędnie naliczone wynagrodzenie, a więc może to spotkać z przykrymi konsekwencjami takimi jak mandat od PIP, związany z łamaniem podstawowych obowiązków pracowniczych z art. 94 ust. 5 Kodeksu Pracy o brzmieniu „terminowo i prawidłowo wypłacać wynagrodzenie”, jak również ze strony samego pracownika, który w takim wypadku może rozwiązać umowę o pracę z winy pracodawcy. Żaden przepis prawa nie zwalnia pracodawcę z tego obowiązku dlatego też pomijanie kosztów uzyskania przychodów zarówno w trakcie trwania stosunku pracy, jak również po jego ustaniu jest niedopuszczalne. Mateusz Nalbert
koszty uzyskania przychodu czasie urlopu. 17.10.2023 Parametry i wskaźniki 2023: Pracownik Za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny
Emilia WawrzyszczukRedaktor Portalu Kadrowo-Płacowego, redaktor prowadząca magazynu „Prawa pracy w pytaniach i odpowiedziach”, specjalista prawa pracy i wynagrodzeń
Pracownik zatrudniony w dwóch zakładach pracy na podstawie umowy o pracę w jednym z tych zakładów nie chce mieć stosowanych kosztów uzyskania przychodów. Taka możliwość jest dopiero od 01.01.2022r do tej pory nie było możliwości nie stosowania kosztów uzyskania przychodów przy obliczaniu wynagrodzenia.Niezależnie od tego, czy dany pracownik przepracował cały rok, czy też przez część roku korzystał z urlopu bezpłatnego, w rozliczeniu rocznym tego pracownika należy uwzględnić całą kwotę zmniejszającą podatek, czyli 556,02 zł. Pytanie:Pracownik dwa miesiące przebywał na urlopie należy mu w zeznaniu rocznym PIT-40 odliczyć całą kwotę zmniejszającą podatek w wysokości 556,02 czy tylko za miesiące kiedy uzyskał przychód, czyli 10x46,33 = 463,30?Odpowiedź:Niezależnie od tego, czy dany pracownik przepracował cały rok, czy też przez część roku korzystał z urlopu bezpłatnego, w rozliczeniu rocznym tego pracownika należy uwzględnić całą kwotę zmniejszającą podatek, czyli 556,02 potrzeby zeznania rocznego podatek dochodowy pracownika oblicza się według skali podatkowej, określonej w art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) – dalej: Jeżeli więc w 2013 r. dochód pracownika (po dokonaniu stosowanych odliczeń – zgodnie z art. 37 ust. 1a – i zaokrągleniu otrzymanej kwoty do pełnych złotych) nie przekroczył zł, wówczas podatek ustala się jako: 18% podstawy obliczenia podatku minus kwota zmniejszająca podatek 556,02 zł. Przy obliczaniu rocznego podatku kwota zmniejszająca podatek jest kwotą stałą i w żadnym wypadku nie należy jej pracodawca, który za swego pracownika sporządza roczne rozliczenie podatku PIT-40, uwzględnia w tym zeznaniu pełną kwotę zmniejszającą podatek (556,02 zł), bez względu na to, czy ów pracownik przepracował cały rok, czy tylko część roku, i niezależnie od wymiaru zatrudnienia tego pracownika (wystarczy, że w roku podatkowym pracownik uzyskał jakikolwiek dochód z tytułu zatrudnienia u danego pracodawcy).Wątpliwości dotyczące kwoty zmniejszającej podatek zapewne pojawiły się w związku z tym, że przy obliczaniu miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od przychodu pracownika ze stosunku pracy pracodawca uwzględnia 1/12 kwoty zmniejszającej podatek (jeśli przed wypłatą pierwszego wynagrodzenia w roku podatkowym pracownik złożył pracodawcy oświadczenie PIT-2). Ponieważ pracownik przez pełne dwa miesiące przebywał na urlopie bezpłatnym i nie osiągał w tym czasie przychodu, dlatego pracodawca mógł w ciągu całego roku zastosować jedynie 10/12 kwoty zmniejszającej podatek, co jednak nie ma wpływu na sposób rozliczenia PIT-40 – jak już wspomniano, w zeznaniu rocznym należy uwzględnić całą kwotę 556,02 zauważyć, że kwestia kosztów uzyskania przychodów wygląda nieco inaczej. W zeznaniu PIT-40 pracownika można bowiem uwzględnić jedynie kwotę kosztów uzyskania przychodów wynikającą (co do zasady) z przemnożenia kwoty miesięcznej (111,25 zł lub 139,06 zł – gdy pracownik dojeżdża do pracy z innej miejscowości) przez liczbę miesięcy, w których pracownik świadczył pracę (chociażby pracował tylko przez część miesiąca). Jeżeli więc pracownik przez dwa pełne miesiące korzystał z urlopu bezpłatnego, to w jego zeznaniu rocznym należałoby wykazać koszty w wysokości 1112,50 zł lub 1390,60 zł (w zależności od miejsca zamieszkania pracownika).
Koszt uzyskania przychodu – przykłady. Za koszt uzyskania przychodu można uznać na przykład: koszty utrzymania biura: wyposażenie, sprzęt, abonament internetowy i telefoniczny, wydatki na księgowość, koszty reklamy, szkolenia i kursy, utrzymanie samochodu, amortyzację środków trwałych.
Dzielimy wynagrodzenie pracownika przez liczbę godzin przypadających do przepracowania w maju 2020 w celu uzyskania stawki za godzinę pracy. 3 600 zł. : 160h = 22,50 zł otrzymujemy stawkę godzinową. Stawkę godzinową wynagrodzenia mnożymy przez liczbę godzin nie przepracowanych przez pracownika: 22,50 x 5 dni x 8h = 900 zł
Pracownik przebywający w lutym (cały miesiąc) na urlopie bezpłatnym otrzymał premię roczną za 2016 rok. Czy pracodawca obliczając zaliczki na podatek mógł uwzględnić od tej premii zryczałtowane koszty uzyskania przychodów? Płatnik obliczając zaliczki na podatek może stosować zryczałtowane koszty uzyskania przychodów pod warunkiem, że pracownik uzyskał w danym miesiącu przychody ze stosunku pracy. Bez znaczenia jest fakt, czy pracę w danym okresie rzeczywiście świadczył. Zatem w odniesieniu do pracownika, który wprawdzie cały miesiąc przebywał na bezpłatnym urlopie, ale przecież otrzymał premię, która jest przychodem wynikającym ze stosunku pracy, pracodawca może podczas ustalania z tego tytułu zaliczki na podatek wziąć pod uwagę przysługujące pracownikowi koszty pracownicze. Natomiast w sytuacji, gdyby pracownik przebywał cały miesiąc na urlopie bezpłatnym i nie otrzymał wynagrodzenia za pracę, ani żadnych innych świadczeń, które zalicza się do przychodów ze stosunku pracy, płatnik nie może uwzględnić w jego przypadku zryczałtowanych kosztów uzyskania przychodu. Źródło: Gazeta Podatkowa Nr 19 (1373) / 2017 Kara umowna może być kosztem uzyskania przychodów. W art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o CIT ustawodawca wyraźnie wskazał jakie kary umowne są wyłączone z kosztów uzyskania przychodu i nieuprawnione jest twierdzenie organu, że należy przyjmować, że każda sytuacja - która zakończyła się zapłatą kary umownej (ryzykiem tej zapłaty) świadczy o wadliwości towarów i w konsekwencjiUrlop bezpłatny to dodatkowa możliwość pracownika by uzyskać dzień wolny po wykorzystaniu przysługującego urlopu wypoczynkowego. Jak długo trwa urlop bezpłatny, w jakim trybie i w jakich okolicznościach jest udzielany? Na podstawie ustawy – kodeks pracy wyróżniane są dwa rodzaje urlopu bezpłatnego. Pierwszy udzielany jest z inicjatywy pracownika i wykorzystywany w dowolnym celu. Drugi ma charakter celowy i wynika z inwencji samego pracodawcy. Inicjatywa pracownika - wniosek Urlop bezpłatny wykorzystywany jest z inicjatywy pracownika. Warunek formalny jego uzyskania stanowi złożenie pisemnego wniosku, określającego termin rozpoczęcia i czas trwania urlopu. Udzielenie urlopu rozumiane jest jako efekt porozumienia obu stron, dwustronnie zobowiązującej umowy pomiędzy pracodawcą a z wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 12 lutego 2013 r. pracownikowi nie może być udzielony urlop bezpłatny bez wymaganego wniosku. Udzielenie takiego urlopu, bez wniosku, z przyczyn związanych z trudnościami ekonomicznymi zakładu pracy (i jednoczesne świadczenie przez pracownika pracy, choćby w mniejszym wymiarze), skutkuje uznaniem, że w rzeczywistości nie doszło do udzielenia pracownikowi urlopu bezpłatnego (III AUa 677/12). Tym samym pracodawca nie może samowolnie zwolnić zatrudnionego z obowiązku świadczenia pracy. Jeśli tego dokonana, będzie zobowiązany do wypłaty wynagrodzenia również: Urlop na żądanie Zgoda pracodawcy Pracownik nie ma obowiązku uzasadniania wniosku, a pracodawca nie jest nim związany. Powodem wnioskowania o taki urlop może być sytuacja osobista (dodatkowe kształcenie) lub rodzinna (sprawowanie opieki nad chorym dzieckiem) a także konieczność czasowego pełnienia innych funkcji, np. społecznych. Otrzymanie urlopu uzależnione jest od dobrej woli pracodawcy, może on także uzgodnić z zatrudnionym inny termin rozpoczęcia urlopu oraz czas jego trwania. Oświadczenie pracodawcy nie wymaga formy pisemnej, jednak jej zachowanie jest korzystne ze względów dowodowych. Od odmownej decyzji pracodawcy pracownikowi nie przysługują żadne instrumenty prawne, umożliwiające sytuacji gdy pracownikowi pozostał do wykorzystania urlop wypoczynkowy a ubiega się on o urlop bezpłatny pracodawca, kierując się własnym interesem, powinien odmówić udzielenia zgody lub uzależnić ją od wcześniejszego wykorzystania urlopu płatnego. Zabezpiecza to interesy pracodawcy. Niewykorzystany w danym roku kalendarzowym urlop płatny, powoduje bowiem konieczność wypłaty ekwiwalentu pieniężnego. CzasUstawodawca nie ograniczył czasu trwania urlopu. Ze względu na cel, jaki spełnia, powinien być jednak udzielony na czas określony. Jeśli jest udzielony na okres dłuższy niż 3 miesiące, pracodawca ma możliwość zażądania powrotu nieobecnego pracownika. Powinien zastrzec taką klauzulę już w decyzji o udzieleniu urlopu. Odwołanie pracownika musi być uzasadnione ważnymi przyczynami. „Ważne przyczyny” to zwrot niedookreślony, budzący wiele kontrowersji, pod którym rozumiemy m. in. potrzeby pracodawcy związane z organizacją procesu pracy, stanowiące konsekwencję sytuacji rynkowej, zmian organizacyjnych czy trudności kadrowych. Powinny one powstać po udzieleniu urlopu. Muszą być rozpatrywane indywidualnie, na gruncie każdego stosunku pracy. Istnieje także możliwość wcześniejszego powrotu do pracy, po uprzednim uzgodnieniu przez strony. Po zakończeniu urlopu pracownik jest zobowiązany do powrotu do zajęć, na warunkach określonych w umowie o pracę a pracodawca – do zapewnienia takiej do urlopu bezpłatnego przysługuje niezależnie od stażu pracy. Można z niego skorzystać już w pierwszym dniu pracy, nawet jeśli jest to pierwsza praca w karierze zawodowej. Urlop bezpłatny a urlop wypoczynkowyUrlop bezpłatny trwający ponad miesiąc wpływa na prawo pracownika do płatnego urlopu wypoczynkowego. Urlop wypoczynkowy ulega bowiem proporcjonalnemu zmniejszeniu. Obniżenie wynosi 1/12 za każdy miesiąc nie wykonywania pracy w trakcie przebywania na urlopie Małgorzata przez 5 miesięcy przebywała na urlopie bezpłatnym. Urlop wypoczynkowy przysługiwał jej w pełnym wymiarze, tj. 26 dni. W danym roku pani Małgorzacie przysługuje więc 16 dni urlopu wypoczynkowego. Stanowi to 7/12 pełnego wymiaru tego urlopu (niepełne dni urlopu zaokrąglane są w górę).Urlop bezpłatny, który nie przekracza jednego miesiąca nie wpływa na wymiar urlopu wypoczynkowego. Wynagrodzenie i inne świadczeniaUrlop bezpłatny nie przerywa trwającego stosunku pracy, zawiesza go. Pracownik korzysta z ochrony przed wypowiedzeniem umowy o pracę. Wyjątkiem są sytuacje ogłoszenia upadłości bądź likwidacji pracodawcy lub zwolnień grupowych. W ostatnim przypadku dopuszczalne jest wypowiedzenie zmieniające, a wypowiedzenie definitywne tylko w czasie urlopu trwającego dłużej niż 3 miesiące. W czasie urlopu bezpłatnego pracodawca jest zwolniony z obowiązku wypłaty pracownikowi wynagrodzenia i innych świadczeń. Pracownik nie zachowuje prawa do świadczeń z ubezpieczenia społecznego, w tym prawa do zasiłku chorobowego i zasiłku opiekuńczego. Ma natomiast prawo do świadczeń z ubezpieczenia zdrowotnego, ale ustaje ono po upływie 30 dni od dnia rozpoczęcia urlopu nie jest jednak wliczany do okresu zatrudnienia, który decyduje o przysługujących uprawnieniach pracowniczych. Dotyczy to zakładowego i ogólnego stażu to w zgodzie z utrwalonym orzecznictwem sądowym oraz jednolitymi poglądami doktryny. Urlop bezpłatny jest okresem, w którym mimo trwania stosunku pracy ulegają zawieszeniu wzajemne obowiązki i uprawnienia stron tego stosunku (świadczenie pracy oraz wypłata wynagrodzenia). (Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 marca 1992 r., II SA 101/92). Inicjatywa pracodawcyUstawa dopuszcza także by urlop bezpłatny udzielony został z inicjatywy pracodawcy. Jest to jednak urlop o charakterze celowym. Musi zostać wykorzystany na świadczenie pracy u innego pracodawcy (także za granicą). Wymagane jest wówczas trójstronne porozumienie, pomiędzy pracownikiem, dotychczasowym i nowym pracodawcą. Co ważne urlop udzielany z inicjatywy pracodawcy wliczany jest do okresu pracy u dotychczasowego pracodawcy. Urlop młodocianegoSpecyficznie uregulowana została także sytuacja pracownika młodocianego. On także jest uprawniony do niepłatnego urlopu. Na wniosek zatrudnionego pracodawca ma obowiązek udzielenia zgody na urlop. W tym przypadku ustawodawca określa zarówno termin jak i wymiar urlopu. Ma być on udzielony w okresie ferii szkolnych i po zsumowaniu z urlopem wypoczynkowym nie może przekraczać dwóch miesięcy w serwis: PracaPodstawa prawna: ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.), wyrok SA w Białymstoku z dnia 12 lutego 2013 r., (III AUa 677/12), wyrok NSA w Warszawie z dnia 18 marca 1992 r., (II SA 101/92).
Oprócz kosztów podstawowych i podwyższonych, pracodawca w celu obliczenia podatku pracownika może w szczególnych sytuacjach zastosować 50% koszty autorskie. Są one istotną ulgą dla niektórych grup pracowników, ale można je stosować w ściśle określonych sytuacjach. Art. 22 ust. 9 pkt 3 Ustawy o podatku dochodowym od osób W przypadku pracowników koszty uzyskania przychodu zostały określone ryczałtowo i wynoszą:111,25 zł miesięcznie, a za rok podatkowy max. 1335 z jednego stosunku pracy,2005,05 zł za rok podatkowy, jeśli podatnik uzyskuje przychody z więcej niż jednego stosunku pracy,139,06 zł miesięcznie, a za rok podatkowy max. 1668,72 z jednego stosunku pracy w przypadku gdy miejsce zamieszkania podatnika (stałe lub czasowe) jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy i nie otrzymuje on dodatku za rozłąkę,2502,56 zł za rok podatkowy dla podatnika „dojeżdżającego” jeśli uzyskuje przychody z więcej niż jednego stosunku który dojeżdża i ponosi większe niż wynika z ryczałtu koszty dojazdu do pracy, może uwzględnić w swoim rocznym rozliczeniu podatkowym faktycznie poniesione wydatki, pod warunkiem, że są one udokumentowane imiennymi biletami okresowymi (kolej, autobus, prom).Na ogół prawidłowe ustalenie kosztów uzyskania przychodu przy naliczeniu wynagrodzenia nie stanowi problemu. Zdarzają się jednak sytuacje nietypowe, w których pojawiają się pewne wątpliwości, jakie koszty należy uwzględnić przy obliczaniu miesięcznej zaliczki na w zakresie zastosowania KUPWysokość wynagrodzenia pracownika w danym miesiącu jest niższa niż pełny ryczałtowy koszt uzyskania w tej sytuacji dotyczy ewentualnego zmniejszenia kosztu do faktycznej wysokości wynagrodzenia (przychodu). Wydaje się że byłoby to działanie nieuzasadnione: ustawa o pdof nie przewiduje okoliczności, w których następuje zmniejszenie miesięcznego kosztu uzyskania przychodu. Jeżeli pracownik otrzymał jakiekolwiek wynagrodzenie ze stosunku pracy, należy zastosować koszty uzyskania w pełnej wysokości. W praktyce pracownik w takim miesiącu poniesie stratę a zaliczka na podatek dochodowy wyniesie 0 zł. Jest to zatem kwestia czysto teoretyczna. Bez względu na przyjętą metodę zaliczka wyniesie zawsze 0, natomiast w zeznaniu rocznym zostanie uwzględniony pełny okresie całego miesiąca pracownik przebywał na zwolnieniu i oprócz premii kwartalnej (rocznej lub innego składnika zmiennego wynagrodzenia o podobnym charakterze) otrzymał wyłącznie zasiłek takim przypadku stosuje się pełny koszt uzyskania przychodów, ponieważ pracownik uzyskał, poza zasiłkiem, również wynagrodzenie ze stosunku jednym miesiącu pracownik otrzymał wynagrodzenie za więcej niż jeden tego, iż pracownik otrzymał więcej niż jedno wynagrodzenie, przy obliczaniu zaliczki można uwzględnić tylko jednomiesięczne koszty uzyskania przychodów. Ustawa wyraźnie bowiem stanowi o wysokości kosztów uzyskania ustalanych miesięcznie, czyli wysokość kosztów uzyskania uwzględnianych do obliczeń w danym miesiącu nie może przekroczyć miesięcznego ryczałtu. Nie ma tu znaczenia, że wynagrodzenie wypłacono za dłuższy niż miesiąc okres. W zeznaniu rocznym pracownik może uwzględnić koszty uzyskania za wszystkie przepracowane miesiące – i w ten sposób odzyska nadpłacony został zwolniony w trakcie roku. Po paru miesiącach została mu wypłacona zaległa premia dotyczy uwzględniania pracowniczych kosztów uzyskania przychodu wobec osoby, która nie jest już pracownikiem. Odpowiedź brzmi – tak. Bez wcześniej istniejącego stosunku pracy nie byłoby prawa do wynagrodzenia, a zatem pracownikowi przysługuje mu prawo do zastosowania kosztów uzyskania, bez względu na czas, w którym zostało ono został zwolniony w roku podatkowym. W następnym roku zostało mu wypłacone wyrównanie tytułem premii polega na tym, że w roku następnym może obowiązywać inna norma miesięcznych kosztów uzyskania. I tu pojawia się pytanie, w jakiej wysokości koszty należy uwzględnić przy obliczaniu zaliczki: bieżące, obowiązujące na moment wypłaty, czy historyczne, jakie obowiązywało w okresie, za który wypłacane jest wynagrodzenie?Odpowiedzi należy szukać w ustawie o pdof. Dochód to różnica pomiędzy uzyskanym przychodem, a kosztem jego uzyskania. Ponieważ koszty uzyskania przychodów ze stosunku pracy oblicza się w miesiącu, w którym pracownik uzyskał przychód, a zaległa premia staje się przychodem dla pracownika dopiero w momencie wypłaty lub postawienia do dyspozycji, należy zastosować koszty uzyskania obowiązujące w momencie wypłaty (postawienia wynagrodzenia do dyspozycji).Pracownik otrzymuje odprawę emerytalną lub rentową wypłacaną ze środków zakładu wynika z art. par. 1 Kodeksu pracy – pracownikowi spełniającemu warunki uprawniające do renty z tytułu niezdolności do pracy lub emerytury, którego stosunek pracy ustał w związku z przejściem na rentę lub emeryturę, przysługuje odprawa pieniężna w wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia. Wypłacone wynagrodzenie ma więc ścisły związek ze stosunkiem pracy, a zatem stanowi wynagrodzenie ze stosunku pracy. Dlatego należy uwzględnić koszty uzyskania przychodu w miesięcznej wysokości w miesiącu wypłaty pracuje w wielu miejscach na część takiej sytuacji u każdego pracodawcy potrącane są koszty uzyskania w pełnej wysokości miesięcznej. Biorąc pod uwagę ograniczenia w wysokości rocznych kosztów, prowadzi to do sytuacji, w której przy dokonywaniu rozliczenia roczne okazuję się, że powstałą niedopłata podatku, ale wszelkie „reklamacje”, zgłaszane niekiedy do płatników są przebywa na urlopie bezpłatnym i w tym czasie otrzymuje zaległą premię. Pracownik mieszka poza miejscem brzmi, czy można uwzględnić koszty w wysokości podwyższonej, skoro pracownik w danym momencie nie świadczy pracy (nie dojeżdża)? Odpowiedź brzmi: jeśli pracownik złożył oświadczenie, z którego wynika, że przysługują mu koszty w wysokości podwyższonej, to takie właśnie koszty należy zawarł z jednym zakładem pracy dwie umowy o pozorom nie jest to sytuacja bardzo rzadka. Pracownik może, bowiem wykonywać bardzo różne zadania w ramach różnych stosunków pracy – dla tego samego pracodawcy lub dla kilku różnych podmiotów. W takim przypadku dla wynagrodzenia z każdego tych stosunków pracy uwzględnia się osobno miesięczną normę kosztu uzyskania przebywał na zwolnieniu lekarskim pełne dwa miesiące, z tym, że w pierwszym z nich otrzymał za kilka dni wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy, finansowane ze środków z Art. 92 pierwsze 33 dni (lub 14 w przypadku pracownika powyżej 50 roku życia) niezdolności do pracy z powodu choroby w ciągu roku kalendarzowego opłaca pracodawca. Wynagrodzenie za czas niezdolności stanowi więc przychód ze stosunku pracy – jest to jedna z sytuacji, w której przepisy przewidują wypłatę wynagrodzenia pomimo nieświadczenia pracy. Dlatego w pierwszym miesiącu należy przy ustaleniu zaliczki uwzględnić miesięczne koszty uzyskania przychodu w pełnej wysokości, w drugim miesiącu, kiedy wypłacany jest już tylko zasiłek z ZUS kosztów uzyskania nie uwzględnia się. Również w rozliczeniu rocznym pracownik nie będzie mógł uwzględnić kosztów uzyskania za ten miesiąc. Kiedy nie świadczył pracy i nie otrzymał powyższych przykładów wynikają następujące wnioski: jeżeli pracownik nie uzyskał żadnych przychodów (w rozumieniu art. 12 ustawy) ze stosunku pracy, (np. przez cały miesiąc korzystał ze zwolnienia lekarskiego, przebywał na urlopie bezpłatnym lub urlopie wychowawczym – koszty uzyskania przychodów za ten miesiąc nie mogą być odliczane. Jeżeli natomiast pracownik uzyskał jakiekolwiek wynagrodzenie, to zakład pracy zobowiązany jest odliczać miesięczną kwotę kosztów uzyskania przychodów. 50% koszty uzyskania przychodu a minimalne wynagrodzenie za pracę; Minimalne wynagrodzenie w 2023 roku. 3490 zł brutto od 1 stycznia, 3600 zł od 1 lipca; Urlop wypoczynkowy – ile dni, urlop proporcjonalny, wynagrodzenie za urlop, świadczenie urlopowe 2022. Najważniejsze informacje dla pracownika i pracodawcy Pracownik naszej jednostki od 1 do 30 września 2008 r. przebywał na zwolnieniu lekarskim, za które Zakład Ubezpieczeń Społecznych wypłacił zasiłek chorobowy (został przekroczony limit 33 dni w roku, zakład pracy nie jest płatnikiem zasiłków). Czy za ten okres zakład pracy powinien wypłacić dodatek stażowy, który nie jest pomniejszany za czas choroby, oraz czy pracownikowi należy potrącić koszty uzyskania przychodu oraz ulgę podatkową? Dodatkowo pracownik uzyskał we wrześniu nagrodę jubileuszową za 25 lat pracy. Jeżeli w danym miesiącu pracodawca dokonał jakiejkolwiek wypłaty ze stosunku pracy na rzecz pracownika (dotyczy to np. dodatku, nagrody, premii), to należy uwzględnić pracownicze koszty uzyskania przychodów niezależnie od tego, czy pracownik świadczył pracę przez cały miesiąc, czy też nie przepracował w tym miesiącu ani jednego dnia. Przychodami ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są bowiem wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężna świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń. Dotyczy to w szczególności: wynagrodzenia zasadniczego, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatków, nagród, ekwiwalentów za niewykorzystany urlop i wszelkich innych kwot niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczeń pieniężnych ponoszonych za pracownika, jak również wartości innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych (art. 12 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, dalej: updof). Takie uregulowanie oznacza, że jeżeli mimo istnienia stosunku pracy pracownik w danym miesiącu nie otrzymuje przychodu z tego tytułu (np. przebywa na zasiłku chorobowym), pracodawca nie może w tym miesiącu uwzględnić pracowniczych kosztów uzyskania przychodów. Jeżeli natomiast w danym miesiącu pracownik, poza zasiłkiem chorobowym, otrzymał przykładowo dodatek stażowy czy też nagrodę uznaniową lub jubileuszową, które są przychodami ze stosunku pracy, od tych świadczeń płatnik powinien naliczyć pracownicze koszty uzyskania przychodów. To samo dotyczy kwoty zmniejszającej zaliczkę na podatek (tzw. ulga podatkowa). Podstawa prawna • Ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( z 2000 r. Nr 14, poz. 176; z 2008 r. Nr 143, poz. 894) Przygotuj się do stosowania nowych przepisów! Poradnik prezentuje praktyczne wskazówki, w jaki sposób dostosować się do zmian w podatkach i wynagrodzeniach wprowadzanych nowelizacją Polskiego Ładu. Tyko teraz książka + ebook w PREZENCIE 9FSjQ.